Αυτό το CD έχει καρφωθεί την τελευταία εβδομάδα στο αμάξι μου. Εντάξει δεν είμαι και πολύ υπερήφανος για αυτό, αλλά λίγο η ανάλαφρη καλοκαιρινή διάθεση, λίγο η πλύση εγκεφάλου που υπέστην στα clubs και στα beach bar της Χαλκιδικής, έχω κολλήσει. Ανέκαθεν θεωρούσα την "άλλη μεριά" (freestyle) καλύτερη και αξιολογότερη καλλιτεχνικά αλλά τα τελευταία χρόνια έχω διαγνώσει μια ατελείωτη "κλαψομουνίαση". Άσε που έτσι όπως το πάει ο xοντρός στο τέλος θα μείνει μόνος με την Sadhazinia να κλαίνε την μοίρα τους και να καταριούνται αυτόυς που τους εγκατέλειψαν...

Υ.Γ.

στα συν το sample από "Το τραγούδι μου" του Πασχάλη (το οποίο με την σειρά του είναι διασκευή του "Prison song" του Graham Nash) γιατί μου επανέφερε παιδικές αναμνήσεις...